Άγ(ρ)ιος Παντελεήμονας

Ο Άγιος Παντελεήμονας έδειξε για πρώτη φορά τα δόντια του το Νοέμβριο. Τότε μια χούφτα «αγανακτισμένοι πολίτες» καλούσαν τα κόμματα να δείξουν την αλληλεγγύη τους και την κυβέρνηση να διώξει τους ξένους από την γειτονιά. Η συγκέντρωση που πραγματοποίησαν κατέληξε σε κανονικό πογκρόμ κατά των μεταναστών, το οποίο οργάνωσε και εκτέλεσε η Χρυσή Αυγή. Η οργάνωση τότε δεν κατέβηκε μόνη της στο δρόμο, αλλά εμφανίστηκε έπειτα από πρόσκληση των «αγανακτισμένων πολιτών».

Όλα ξεκίνησαν όταν κάποιοι αναρχικοί αποφάσισαν να «απελευθερώσουν» την παιδική χαρά πάνω στην πλατεία. Έσπασαν τις αλυσίδες που είχαν δέσει οι «προστάτες» για να μην παίζουν τα παιδιά των μεταναστών. Στην παιδική χαρά τόλμησε να μπει ένας έλληνας μπαμπάς με τον τετράχρονο γιό του. Πολύ γρήγορα βρέθηκε περικυκλωμένος από Χρυσαυγίτες με καδρόνια. Το μωρό ούρλιαζε, ο πατέρας το έδωσε στη μάνα πάνω απ’ τα κάγκελα. Για να βγει από την παιδική χαρά τον συνόδεψαν ΔΥΟ ΔΙΜΟΙΡΙΕΣ ΜΑΤ. «Στην διαδρομή μου έριξαν μερικές ψιλές» λέει ο ίδιος. Τελικά βρέθηκε στο τμήμα «για την ασφάλειά του», πολιορκημένος από «αγανακτισμένους κατοίκους» που του πετούσαν αβγά και αντικείμενα, τον έλουζαν με βρισιές και κραύγαζαν «Αναρχικοί και μπολσεβίκοι αυτή η γη δεν σας ανήκει», «Αίμα-Τιμή-Χρυσή Αυγή».

Τώρα η Χρυσή Αυγή δεν είναι επισκέπτρια, ελέγχει την πλατεία. Αυτό που πριν από μερικά χρόνια είχε αποτυχημένα προσπαθήσει στη Σωκράτους, (να κινητοποιήσει τους μαγαζάτορες εναντίον των Κινέζων), το καταφέρνει τώρα στον Άγιο Παντελεήμονα.
Υψηλόβαθμα στελέχη του υπουργείου Δικαιοσύνης και της αστυνομίας σημειώνουν πως είναι η πρώτη φορά που οργανωμένες ομάδες πολιτών αστυνομεύουν μια περιοχή-σημειώνουν- δεν καταδικάζουν. Οι κάτοικοι, από την πλευρά τους, σημειώνουν πως όλα αυτά γίνονται
τουλάχιστον με την ανοχή της αστυνομίας. Το τελευταίο θερμό επεισόδιο που έγινε στην πλατεία πριν από λίγες μέρες φαίνεται να επιβεβαιώνει πως οι κατασταλτικοί μηχανισμοί είναι τουλάχιστον αμήχανοι απέναντι στους αυτόκλητους τιμωρούς. Κάποιοι τους αποκαλούν «νοικοκυραίους», αλλά δεν δείχνουν να έχουν δική τους δουλειά, ωα είναι οικογενειάρχες, να πληρώνουν λογαριασμούς, ότι τέλος πάντων κάνει ένας νοικοκύρης παλεύοντας για τον επιούσιο.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ξυλοκοπούν όποιον ξένο περάσει από εκεί. Κι όποιον Έλληνα αμφισβητήσει την επικράτειά τους και το δικαίωμά τους να αποδίδουν δικαιοσύνη. Δημοσιογράφοι προπηλακίζονται, φωτογράφοι βιντεοσκοπούνται, περίοικοι με αντίθετη άποψη απειλούνται με καδρόνια, ο παπάς της εκκλησίας εκβιάζεται να σταματήσει τα συσσίτια για τους μετανάστες.
Όσο για τους μετανάστες… πολύ θα ήθελαν να είχαν γίνει αόρατοι...

Από το περιοδικό: Έψιλον τεύχος 949