Για τον αλεξη

Για τον αλεξη

4 Οκτ 2009

Σταυρώστε, Ψηφίστε, Τελειώσατε.. κοιμηθείτε ήσυχοι, σε 4 χρόνια θα είστε πάλι χρήσιμοι...


Με αυτή τη γρήγορη και ανώδυνη διαδικασία οι αυτόκλητοι επαγγελματίες της πολιτικής σε καλούν και πάλι να συμμετάσχεις στο εκλογικό καρναβάλι. Σε καλούν να διαιωνίσεις τις υπάρχοντες δομές και τους θεσμούς της κυριαρχίας καθώς και το καθεστώς εκμετάλλευσης. Ουσιαστικά σε καλούν να ανανεώσεις το υπάρχον κοινωνικό συμβόλαιο της συναίνεσης με το καθεστώς. Να εκλέξεις τους επόμενους εμπρηστές και καταπατητές των δασών, τους επόμενους ληστές του λαϊκού πλούτου, τους επόμενους ηθικούς αυτουργούς δολοφονιών εργατών σε εργοτάξια, μεταναστών στα σύνορα, 15χρονων στο κέντρο της Αθήνας και κρατουμένων στα "σωφρονιστικά τους καταστήματα".

Μέσα στη κυρίαρχη ιδεολογία της απάθειας και του ατομισμού, οι εκλογές παρουσιάζονται σαν την αποθέωση της "συμμετοχής" στα κοινά. Αυτή η θεώρηση είναι προφανώς αυταπάτη γιατί η διαχείρηση της ζωής σου παραμένει στα χέρια άλλων.

Οι εκλογές είναι κάτι περισσότερο από τις ανιαρές γραφικότητες: είναι η επιμονή από την πλευρά των κυρίαρχων να πείσουν για την αναγκαιότητα τους, ο τρόπος για να νομιμοποιηθεί η αστική δημοκρατία, ο τρόπος για να στηθούν οι αποικίες της διαμεσολάβησης και χειραγώγησης στα μυαλά των υπηκόων. Η αστική δημοκρατία θέλει να μας πείσει πως δεν υπάρχει τίποτε πιο "λογικό", τίποτε πιο "ισότιμο", τίποτε πιο "ρεαλιστικό" από το "δικαίωμα της ψήφου". Οι αγωνίες των κυρίαρχων απλά σβήνουν μπροστά στην κάλπη: οι υπήκοοι-πολίτες γίνονται δια της τεθλασμένης «κυρίαρχος λαός». Και ως γνωστόν ο «κυρίαρχος λαός» απλά ψηφίζει, επικυρώνει, αλλάζει διαχειριστές, παρακολουθεί αδύναμος, αμέτοχος κι από τηλεοπτική απόσταση τις πολιτικές αποφάσεις που αφορούν την ίδια του τη ζωή. Δεν σκέφτεται, δεν ενεργεί, δεν συμμετέχει, δεν συναποφασίζει, δεν καθορίζει τη ζωή του. Και φυσικά δεν διαδηλώνει, δεν οργίζεται, δεν συγκρούεται

Όσον αφορά αυτές τις εκλογές είναι ολοφάνερο πλέον πως διεξάγονται πάνω στο γλιστερό για τα αφεντικά έδαφος μιας συνολικότερης κρίσης: όχι μόνο οικονομικής. Μιας κρίσης νομιμοποίησης των επιλογών των κυρίαρχων από τους «από τα κάτω», μιας κρίσης διαχείρισης των δομικών αντιφάσεων του συστήματος. Και ακόμα περισσότερο με ένα φορτίο κοινωνικής οργής συσσωρευμένο. Μιας κοινωνικής οργής που έστησε τις πρώτες της δυνατότητες, έδειξε το απείθαρχο, ανεξέλεγκτο και εκδικητικό της χαμόγελο τον περασμένο Δεκέμβρη.

-Επίθεση στους κυρίαρχους


-Αυτοοργάνωση,Αλληλεγγύη


-ΤΕΡΜΑ ΣΤΗΝ ΑΠΑΘΕΙΑ


-ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ


-ΑΠΟΧΗ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
-


Πηγή: http://athens.indymedia.org

Δεν υπάρχουν σχόλια: