Για τον αλεξη

Για τον αλεξη

1 Ιουν 2010

Ο λαός ανέχτηκε αρκετά

Ενας αναρχικος μιλαει για την ελληνικη κριση

Το ακολουθο κειμενο ειναι μια συνεντευξη πανω στην ελληνικη κριση με τον Κωνσταντινο Αβραμιδη - εναν Ελληνα που κατοικει στην Ιρλανδια, μελος του κινηματος αλληλεγγυης των εργατων (Workers Solidarity Movement), και της ενωσης ταχυδρομικων εργαζομενων (Post Workers Union)



Μπορείτε να μας δώσετε κάποιες παρασκηνιακές πληροφορίες για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα;

Πρώτα απ' όλα πρέπει να αρχίσουμε με την τελευταία κυβέρνηση, αν και δεν είναι υπεύθυνοι για την όλη κατάσταση. Υπήρχαν πολλά λεφτά που χάθηκαν, σκάνδαλα, μαύρες τρύπες... όχι ότι ήταν η πρώτη κυβέρνηση που κατέφυγε στη διαφθορά, θυμηθείτε ότι μια Σοσιαλιστική κυβέρνηση μας έβαλε στην Ευρωζώνη μεταλλάσσοντας την οικονομία και την πραγματική της κατάσταση. Ως συνήθως, κανείς δεν καταδικάστηκε ή καταδιώχθηκε κατάλληλα, αλλά πέρισυ έγιναν πολλές συλλήψεις. Το κύριο θέμα ήταν οι δασικές πυρκαγιές, επειδή χρησιμοποιούσαν την καμμένη γη για ανάπτυξη και ήταν μεγάλο σκάνδαλο καθώς δε συνέβαινε από φυσικά αίτια. Και μετά είχαμε το νεαρό Αλέξη (Γρηγορόπουλο), ο οποίος σκοτώθηκε από την αστυνομία, την κατάρρευση των παγκοσμίων τραπεζών και την επίδραση αυτού στην ελληνική οικονομία, γεγονότα που αύξησαν την κοινωνική δυσαρέσκεια. Αλλά κανείς δε μίλαγε για την οικονομική κατάσταση των οικογενειών: οι άνθρωποι στην κυβέρνηση ''διόρθωναν'' τους αριθμούς, απέκρυπταν πληροφορίες, και παρουσίαζαν μία πολύ καλύτερη κατάσταση στο λαό από αυτή που πραγματικά ίσχυε.

Και οι Συντηρητικοί και οι Σοσιαλιστές ήξεραν ότι η κατάσταση ήταν αρκετά άσχημη, αλλά επέρχονταν εκλογές τον Οκτώβρη. Οι Σοσιαλιστές ήξεραν πως η χώρα ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση και ότι δεν θα μπορούσαν να πληρώσουν συντάξεις και μισθούς, οπότε βασικά βρέθηκαν σε κατάσταση χρεωκοπίας. Το IMF και η Παγκόσμια Τράπεζα θέλαν να δώσουν χρήματα, για ένα ''αντάλλαγμα''. Οι πρόσφατα εκλεγμένοι Σοσιαλιστές ανέβηκαν στην εξουσία υποσχόμενοι οικονομικές μεταρρυθμίσεις, μακριά από το Νεοφιλελευθερισμό, υποσχόμενοι κοινωνικές και δημόσιες κρατικές δαπάνες κ.λπ. Ο λαός έπεσε στην παγίδα. Όρισαν ένα πρόγραμμα 100 ημερών μέσα στο οποίο θα έκαναν τα παραπάνω. Υποσχέθηκαν να επιτεθούν στη διαφθορά, αλλά τίποτα από όσα υποσχέθηκαν συνέβη ποτέ, γιατί δεν υπήρχαν λεφτά! Και δεν το παραδέχτηκαν παρ' όλο που το ήξεραν από πριν, ήταν απλά προεκλογικές υποσχέσεις. Οπότε στράφηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ζήτησαν δάνειο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από τη Γαλλία και τη Γερμανία δεν ήταν διατεθημένη απλά να τους δώσει ένα δάνειο, κι έτσι είπαν ότι θα πάρουν τα λεφτά από το IMF. Η Ελλάδα έγινε η πρώτη χώρα που είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πήρε λεφτά από το IMF, και αυτό έχει συνέπεις για όλη την ένωση.


Πόσο άσχημοι ήταν οι όροι που τέθηκαν για το δάνειο;

Το IMF αφού έδωσε την πρώτη δόση χρημάτων, ζήτησε να γίνουν κάποιες μεταρρυθμίσεις όπως η μείωση των δαπανών για δημόσιες υπηρεσίες, και η μείωση των συντάξεων. Έτσι η κυβέρνηση ''τσεκούρωσε'' τα bonus και τους μισθούς, και 30% του μέσου εισοδήματος έκανε φτερά για τους εργαζόμενους. Οι συντάξεις μειώθηκαν επίσης έως 30%. Έτσι, οι άνθρωποι που απόκτησαν λεφτά από σπίτια, αυτοκίνητα και άλλα πράγματα, αρχίζουν να τα χάνουν.

Ο δεύτερος όρος είναι ότι πρέπει να μειωθούν σημαντικά οι μισθοί των ιδιωτικών υπαλλήλων, οι οποίοι την είχαν έτσι κι αλλιώς βαμμένη. Οπότε το αποτέλεσμα είναι ότι για πρώτη φορά σε 36 χρόνια έχουμε μια γενική απεργία, με 300.000 διαδηλωτές μόνο στην Αθήνα. Αυτό το μήνα θα έχουμε κι άλλη γενική απεργία, συγκεκριμένα αύριο, άρα σε 2 μήνες θα έχουμε 2 γενικές απεργίες, κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί στους σύγχρονους καιρούς. Τώρα πια βλέπουμε νοικοκυρές να βγαίνουν στο δρόμο με κατσαρόλες, κοινούς ανθρώπους που δεν μπορούν να επιβιώσουν, δεν είναι μόνο οι αριστεροί που βγαίνουν στους δρόμους.

Ένα άλλο γεγονός που συμβαίνει είναι μια μαζική έξοδος μεταναστών, προς τη Γερμανία, τη Γαλλία και αυτό δεν έχει συμβεί για χρόνια.


Ποια είναι η αληθινή δύναμη της απεργίας και τι μπορεί να επιτύχει;

Οι διαμαρτυρίες και οι απεργίες δεν μπορούν να επιτύχουν πολλά, για να λέμε και το λόγου το αληθές. Τώρα είναι καιρός να οργανώσουμε μαζικές παύσεις δουλειάς μαζί με καταλήψεις... ο στόχος πρέπει να είναι η ανατροπή της κυβέρνησης. Θα πρέπει να κάνουν δημοψήφισμα για όλο το θέμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του IMF και μετά πρέπει να γίνει μια μαζική αναδιοργάνωση του δημόσιου τομέα, να καταπολεμηθεί η διαφθορά σε όλα τα επίπεδα, αρχίζοντας από την κορυφή. Τα υψιλότερα κοινωνικά επίπεδα είναι το πρόβλημα. Αποκαλύφθηκε πριν από 2 μέρες ότι ο σύζηγος της υπουργού τουρισμού, ένας πολύ διάσημος τοπικός μουσικός, χρωστούσε στην εφορία 5,5 εκατομμύρια ευρώ. Παραιτήθηκε, αλλά προσπαθούν να αρμέξουν το λαό ενώ οι ίδιοι χρωστάνε εκατομμύρια στο κράτος!


Ποιοι είναι οι πολιτικοί και οι κοινωνικοί παράγοντες που μπορούν να επιφέρουν αυτές τις αλλαγές για τις οποίες μιλάτε;

Αυτό δεν είναι ξεκάθαρο. Βλέπετε, στην Ελλάδα υπάρχουν περισσότερη άνθρωποι με ταξική συνείδηση απ' ότι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Παρ' όλα αυτά δεν είναι σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού για να υπάρξει μαζική αλλαγή. Οι εργατικές ενώσεις στην πλειοψηφία τους είναι προσκολλημένες είτε στο Σοσιαλιστικό είτε στο Συντηρητικό κόμμα, εκτός απο το ΠΑΜΕ που είναι στο Κομμουνιστικό κόμμα. Το πρόβλημα με αυτές είναι ότι παρ' όλο που έχουν το 10% των εκλεγμένων δεν φέρνουν φρέσκιες ιδέες και μιλάνε σε ένα κοινό που δραστηριοποιήθηκε τη δεκαετία του '50. Καλούν τους ανθρώπους στο δρόμο γιατί δεν έχουν άλλη επιλογή. Η ηγεσία οφείλει να υπακούει το θέλημα των ανθρώπων της. Ο πρόεδρος της ένωσης του ιδιωτικού τομέα, της ΓΣΕΕ πριν από μερικές εβδομάδες σχεδόν λιντσαρίστηκε από τις δικές του τάξεις και από μέλη της οργάνωσής του όταν προσπάθησε να ηρεμήσει τους ανθρώπους σε μία πορεία. Δεν έχουν το περιθώριο να εκφράσουν άλλες γνώμες από την κοινή. Οι υπόλοιποι αριστεριστές και οι αναρχικοί, προσπαθούν να διεισδύσουν στην οργάνωση, που είναι καλό γιατί επιτυχαίνουν περισσότερα στην πολιτική απ' ότι άλλοι, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό... θα έπρεπε να το είχαν κάνει χρόνια πριν. Οι αναρχικοί διαδήλωναν μόνο σε απομονωμένα block, υπήρχαν δημαγωγοί, αλλά τώρα αρχίζουν να διαδηλώνουν μαζί με τις ενώσεις τους και με τις κοινωνικές τους οργανώσεις, ένα θετικό βήμα.


Κάποιοι στα μέσα ενημέρωσης ισχυρίζονται ότι οι διαμαρτυρίες στην Ελλάδα ''πεθαίνουν'' αυτή τη στιγμή...

Έχω διαφορετικές πληροφορίες, και η αυριανή απεργία θα το αποδείξει. Οι διαμαρτυρίες ισχυροποιούνται. Αλλά αναμενόμενα θα υπάρξει μια διακοπή για λίγο, αν και δεν θα σταματήσουν, γιατί το καλοκαίρι έρχεται και πολλοί θα πάνε διακοπές, μπορεί να δώσουν και bonus για συνταξιούχους που θέλουν να πάνε διακοπές, αλλά αυτό που πρέπει να αναλογιστείτε είναι ότι μπορεί ο Σεπτέμβριος να είναι ''καυτός'' μήνας από θέμα απεργιών, αλλά έχω την αίσθηση ότι ο Οκτώβριος θα είναι ακόμα πιο καυτός. Οι άνθρωποι θα επιστρέψουν, δεν θα υπάρχει bonus, οι συντάξεις και οι μισθοί θα μειωθούν, και θα πληρώνουν ακόμα δόσεις και η εκπαίδευση έχει καταρρεύσει. Θα είναι απλά ένα μικρό διάλειμμα. Και υπάρχει και η πιθανότητα το καλοκαίρι να μην έχει ηρεμιστική επίδραση. Αυτή είναι μια ασυνήθιστη χρονιά, ένας ασυνήθιστος καιρός και εμείς προσπαθούμε να μαντέψουμε. Και είναι δύσκολο να ξέρουμε τι θα συμβεί, είναι η πρώτη φορά που η χώρα βρίσκεται σε τέτοιο χάλι εδώ και 30 χρόνια.


Ποια πιστεύετε ότι θα είναι τα πιθανά σενάριο για να λυθεί η κρίση;

Ένα σενάριο που θέλω να δω είναι η Ελλάδα να πρωτοπορίσει στην παγκόσμια σκηνή κάνοντας κάτι που δεν έχει επιτευχθεί πουθενά αλλού. Δεν θέλω να δω τη χώρα μου απομονωμένη σε ένα μοντέλο Κούβας, με αποκλεισμούς κ.λπ. Αυτό που πρέπει να κατεφέρουμε είναι να απαλλαχθούμε από υποχρεώσεις που έχουν τεθεί από την καπιταλιστική ηγεσία: να βγούμε από το ΝΑΤΟ, από το IMF... χωρίς να πέφτουμε σε συνομοτικές θεωρίας πιστεύω ακράδαντα, λόγω της εμπειρίας από τη Λατινική Αμερική, ότι μπορούν να μετατρέψουν τη χώρα σε οικονομικό ''γουρούνι - Γουινέα''... να βγούμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς δεν έχει νόημα να μένουμε σε μια οικονομική συμμαχία χωρίς αληθινή αλληλεγγύη σε κοινωνικό επίπεδο. Δεν είναι μια λαϊκή συμμαχία, μας αναγκάζουν να πληρώνουμε το τίμημα... υποτίθεται ότι ζούμε κάτω από την ίδια στέγη μόνο που είμαστε οι ένοικοι του υπογείου, αυτές δεν είναι σχέσεις μεταξύ ίσων. Χρειαζόμαστε ένα δημοψήφισμα και πιστεύω πως πολλοί άνθρωποι θα ψηφίσουν να μην πληρώνουμε γιατί δεν προκαλέσαμε εμείς το χρέος, το χρέος προκλήθηκε από κερδοσκόπους, πολιτικούς και καπιταλιστές. Το 2ο στάδιο είναι να καλέσουμε αυτούς που είναι υπεύθυνοι και να ''δώσουμε το λογαριασμό'' σε αυτούς. Πρέπει επίσης να φτιάξουμε ανεξάρτητους εμπορικούς οργανισμούς, που θα εκδημοκρατίσουν την εργατική τάξη, ώστε να εκπληρώσουν τη δουλειά τους να μορφώσουν, να αφυπνίσουν, να οργανώσουν... νομίζω ότι αυτό θα μπορούσε να έχει αλυσιδωτή επίδραση σε άλλες χώρες όπως η Ισλανδία - έκαναν δημοψήφισμα, και ψήφισαν να μην πληρώνουν στην Ολλανδία και στην Αγγλία το χρέος που εξ' αρχής δεν προκάλεσαν. Δεν δημιούργησε ο λαός την κρίση, οι τράπεζες το έκαναν.

Αλλά δεν ξέρουμε πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση. Μας λείπουν πολλά πράγματα για να σημειώσουμε πρόοδο, αλλά το χειρότερο σενάριο θα είναι να πάρει την εξουσία ο στρατός. Αυτό μπορεί να σημάνει την αποβολλή της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή ένωση με το χειρότερο δυνατό τρόπο. Και έτσι το IMF θα μπορούσε να θέσει την προώθηση ενός δικτάτορα όπως έκανε η Αμερική στο παρελθόν. Αυτή είναι η χειρότερη περίπτωση. Έχω την αίσθηση ότι ο στρατός δεν έχει διάθεση να παρέμβει, επειδή το ευρύ πολιτικό φάσμα μέσα στο στρατό θα έκανε μια τέτοια απόφαση δύσκολη. Διαφορετικά, δε βλέπω πώς οι καπιταλιστές θα θέσουν σε εφαρμογή τις μεταρρυθμίσεις. Ο λαός ανέχτηκε αρκετά!


Πηγή: http://www.anarkismo.net/article/16722

Δεν υπάρχουν σχόλια: