Περί αλκοόλ

Τίθεμαι κατά της οποιασδήποτε κατανάλωσης αλκοόλ. Το ξεκαθαρίζω από την αρχή ώστε να δοθεί ένα σαφές νόημα στο κείμενο που θα διαβάσετε παρακάτω.

Το αλκόολ (C2H5OH) είναι μια χημική ουσία που βρίσκεται στο αίμα του ανθρώπου σε απειροελάχιστο ποσοστό (1,5 χιλιοστό του γραμμαρίου ανά λίτρο). Για να καταστεί ένας άνθρωπος υπό την επήρεια του αλκοόλ θα πρέπει αυτό να ξεπεράσει τα 800 χιλ. του γραμμαρίου ανά λίτρο αίματος. Αυτό σημαίνει ότι, ένας πιο σωματώδης άνθρωπος μπορεί να απορροφήσει μεγαλύτερη ποσότητα από έναν πιο μικρόσωμο, αφού ο μεγαλόσωμος θα έχει περισσότερο αίμα. Ως ουσία είναι εθιστική, και υπάρχει ο κίνδυνος της εξάρτησης από αυτήν όταν καταναλώνεται σε μεγάλες ποσότητες πολύ συχνά.

Ένα ποσοστό του αλκοόλ διασπάται όταν το καταναλώνουμε, το υπόλοιπο όμως απορροφάται από το αίμα μας. Για να μειώσει κανείς το ρυθμό και το ποσοστό απορρόφησης αυτό που πρέπει να κάνει είναι πρώτα να έχει φάει (αν το γεύμα έχει λίπος ακόμα καλύτερα) διότι όταν το στομάχι έχει και τροφές μέσα η περιεκτικότητα του αλκοόλ σε αυτό γίνεται πολύ μικρότερη. Ακόμη, θα πρέπει να καταναλώνει το αλκοόλ με αργό ρυθμό, καθώς ο οργανισμός έχει έτσι μεγαλύτερη δυνατότητα αντίδρασης.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι οι γυναίκες μεθάνε πιο γρήγορα από τους άντρες, πράγμα που οφείλεται στο ότι είναι πιο μικρόσωμες, και στο ότι έχουν λιγότερο λίπος στον οργανισμό τους, επομένως απορροφούν μεγαλύτερη ποσότητα αλκοόλ σε σχέση με τον άντρα.

Οι συνέπειες της ουσίας αυτής στον οργανισμό είναι πολλές, και κατηγοριοποιούνται σε άμεσες και έμμεσες.
Οι άμεσες είναι πρωτίστως η καταστολή μέρους της εγκεφαλικής λειτουργίας. Τα συμπτώματα της είναι η επιβράδυνση των αντανακλαστικών και η έλλειψη προσανατολισμού και αντίληψης του περιβάλλοντος. Στη συνέχεια, προκαλείται μείωση των αναστολών στη λήψη αποφάσεων καθώς και αύξηση της αυτοπεποίθησης, που οδηγούν το άτομο σε μη φυσιολογικές ενέργειες, και μη ηθικές πράξεις.

Πολύ επικίνδυνη είναι η ανάμειξη αλκοόλ με ναρκωτικές ουσίες, καθώς αυτές σταματούν τον εμετό που είναι η αντίδραση του οργανισμού στο αλκοόλ, όπως επίσης και με ιατρικά φάρμακα, διότι αλλοιώνεται το αποτέλεσμά τους.

Οι έμμεσες συνέπειες από μακροχρόνια κατάχρηση είναι η γενική έλλειψη συγκέντρωσης και αντίληψης, η κατάθλιψη και οι τάσεις αυτοκτονίας, η κύρωση ήπατος, και η λιγότερο σημαντική, η αύξηση βάρους, αφού το αλκοόλ έχει πολλές θερμίδες (7 kcal/gr). Εκτός από την πρώτη και την τελευταία οι υπόλοιπες έχουν υπάρξει ουκ ολίγες φορές αιτίες θανάτου.

Ωστόσο αν θέλω να είμαι αντικειμενικός οφείλω να πω και κάποιες αρετές του αλκοόλ, οι οποίες σαφέστατα δε συγκρίνονται με τα προβλήματα που δημιουργεί. Η μικρή ποσότητα αλκοόλ κάνει καλό στην κυκλοφορία του αίματος και στην καρδιά, και όταν λέμε μικρή εννοούμε ένα ποτήρι κρασί τη μέρα, και όχι κάθε μέρα. Επιπλέον μπορεί να φανεί χρήσιμο (αν και προσωπικά πάλι δεν το συνιστώ) σε περιόδους μεγάλου άγχους και στρες, πάντα καταναλισκόμενο σε μικρή ποσότητα.

Τα παραπάνω ήταν κάποιες πληροφορίες ώστε να κατατοπίσω αυτούς οι οποίοι δεν ξέρουν περί τίνος πρόκειται. Ακολουθεί η ανάλυση της προσωπικής μου άποψης, η οποία εύχομαι να σας επηρεάσει και να σας προβληματίσει ως προς αυτή τη θλιβερή κατ' εμέ ιστορία.



Τι σημαίνει ''πίνω''; Για ποιο λόγο οι άνθρωποι σε όλες τις κοινωνίες του κόσμου συνδέουν το αλκοόλ με τη διασκέδαση σε τέτοιο βαθμό ώστε να θεωρείται απαραίτητο για τη δημιουργία της;

Η απαντήσεις που θα δοθούν από τους περισσότερους είναι πίνω για να διασκεδάσω, για να χαλαρώσω, και το αλκοόλ είναι συνδεδεμένο με τη διασκέδαση επειδή ανεβάζει το κέφι. Και οι απαντήσεις αυτές ισχύουν, όμως είναι απαντήσεις ασυνείδητου ατόμου, που παραβλέπει τις συνέπειες και δρα άσκοπα.

Από μικρός δεν ήθελα να με εξουσιάζουν. Είμαι ελεύθερος, στο σώμα και στη συνείδηση. Δεν δέχομαι να χάνω τον έλεγχο του εαυτού μου, διότι έτσι γίνομαι ένα αποβλακωμένο ον χωρίς σκοπό. Θέλω οι πράξεις και τα λόγια μου να προέρχονται από το μυαλό και την καρδιά μου και αυτά να είναι πλήρως αυτόνομα, αφού έτσι όρισα παραπάνω. Όταν κλαίω θα το κάνω επειδή δάκρυα κυλάνε από τα μάτια μου και όταν γελάω θα το κάνω επειδή ζέστη κυλάει στην καρδιά μου. Ζέστη φιλίας, ζέστη έρωτα. Και, για να μην ξεφεύγουμε από το θέμα μας, όταν διασκεδάζω το κάνω επειδή αυτό θέλω να κάνω εγώ. Αλλά είμαι σίγουρος ότι κατά βάθος, όλοι ανεξαιρέτως θέλουν να ισχύουν τα παραπάνω γι' αυτούς έστω κι αν δεν το εκδηλώνουν.

Το τραγικό της ιστορίας τώρα, είναι ότι το αλκοόλ θεωρείται μορφή απελευθέρωσης, μέσο που μας ''βοηθά''. Ακούω πολλούς να μου λένε πόσο ήπιαν την περασμένη εβδομάδα και αναρωτιέμαι: ''Τι διάολο ρε πούστη απορροφητήρας είναι;''. Είναι αδύνατον να ''θέλεις'' να καταναλώσεις τόσο ποτό. Αρχικά ο οργανισμός σε προειδοποιεί. ΞΕΡΕΙΣ πότε πρέπει να σταματήσεις. Και επιπλέον δεν θυμάμαι μικρός να ήθελα να πιω 1μισι λίτρο κόκα κόλα σε 2 ώρες, όπως και όλοι φαντάζομαι. Επομένως οι άνθρωποι που το κάνουν αυτό επιζητούν τη μέθη. Ως μεθυσμένοι θα κάνουν πράγματα που δεν ξέρουν αν θέλουν και μετά θα περηφανεύονται γι' αυτά. Θα είναι χαρούμενοι που έχασαν τον εαυτό τους και έκαναν ό,τι μαλακία τους κατέβηκε εκείνη τη νύχτα. Αυτά τα γεγονότα όμως είναι αντιφατικά. Από πότε η ελευθερία συνδέεται με την απώλεια της συνείδησης και με την εξωτερική επήρεια; Γιατί χαίρεστε που κάνατε κάτι ενώ δεν είχατε απόλυτο έλεγχο αυτού; Είστε γελοίοι. Αυτό έχω να πω. Η πίεση μιας μίζερης καθημερινότητας δεν εξαλείφεται με τη μέθη, η οποία βλάπτει και τον οργανισμό και κάνει την καθημερινότητα του ατόμου ακόμα πιο μίζερη (βλ. συνέπειες πιο πάνω), αλλά με την εκδήλωση των πραγματικών συναισθημάτων και προβλημάτων. Πραγματικά όταν ακούω για περιπέτειες υπό την επήρεια αλκοόλ μου 'ρχεται να δείρω το άτομο που τις περιγράφει. Περηφανεύεται που δεν ήταν ο εαυτός του! Βγάλτε το ξερό σας από αυτή την ξεφτίλα επιτέλους! Ο εαυτός σας είναι ότι πιο πολύτιμο έχετε, μην το διαστρεβλώνετε κι' αυτόν. Καταλήγω λοιπόν, ότι αυτοί που επιζητούν τη μέθη το κάνουν γιατί αδυνατούν να περάσουν καλά όντας ο εαυτός τους και καταδέχονται να υποβάλλονται σε μία εξωτερική επήρεια την οποία και βρίσκουν καλή. Έχουν μεγάλη έλλειψη αυτοπεποίθησης, και είναι μπερδεμένοι ή δεν έχουν ψαχτεί εσωτερικά. Ακόμη άλλοι θεωρούν ότι κάνοντας ''ξέφρενα'' πράγματα θα γίνουν πιο αρεστοί, χάνοντας το νόημα της διασκέδασης.

Σταματήστε λοιπόν να πουλάτε μαγκιά, γιατί φυλακίζεστε σε μία αξιολύπητη κατάσταση. Αν νομίζετε ότι είναι ωραίο να παραπατάτε θα σας το πω εγώ: ΕΙΝΑΙ ΞΕΦΤΙΛΑ. Αν νομίζετε ότι είναι ωραίο να παραμιλάτε, θα σας το πω πάλι εγώ: ΕΙΝΑΙ ΞΕΦΤΙΛΑ. Αν νομίζετε ότι είναι ωραίο να ξερνάτε, θα κάνω πάλι τη βαρετή δουλειά να σας το πω: ΕΙΝΑΙ ΞΕΦΤΙΛΑ. ΞΕΦΤΙΛΑ!!!.
ΟΤΑΝ ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΩ ΤΟ ΚΑΝΩ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΘΕΛΩ ΕΓΩ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΓΩ. ΔΕΝ ΚΑΤΑΔΕΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΩ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ. ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΕ ΒΛΕΠΩ ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ.


Επίσης, ένα άλλο φαινόμενο που παρατηρείται, είναι ότι οι άνθρωποι πίνουν για να ξεχάσουν τα προβλήματά τους, και αναφέρομαι σε όλο το φάσμα των προβλημάτων. Οικογενειακών, ερωτικών και επαγγελματικών. Αυτή είναι η μεγαλύτερη μαλακία που έχω ακούσει ποτέ.
Αρχικά ας το πάρουμε από την επιστημονική πλευρά. Όπως είπα και πριν, το αλκοόλ καταστέλλει τις εγκεφαλικές λειτουργίες, πράγμα που σημαίνει ότι ο εγκέφαλος σκέφτεται λιγότερο, γι' αυτό και το άτομο μελαγχολεί. Εξ' άλλου ανέφερα και ότι μακροχρόνια συνέπεια του αλκοολισμού είναι η κατάθλιψη. Άρα, όντας κάποιος μεθυσμένος γίνεται χειρότερα ψυχολογικά από ότι ήταν. Κατά δεύτερον, ας το πάρουμε από λογική και ηθική πλευρά. Είναι εντελώς ανώριμο για άλλη μια φορά να μη θέλει κανείς να λύσει μόνος του, είτε τελείως μόνος του είτε με συμβουλές, το πρόβλημα που τον απασχολεί. Εγώ θα το θεωρούσα ντροπή για μένα να πιω για τέτοιο λόγο. Δηλαδή τι κάνω, χρησιμοποιώ το αλκοόλ ως ψυχοφάρμακο; Όχι φίλοι μου, μπορώ και μόνος μου.

Πάρτε το χαμπάρι. Όπως και να αναλυθεί, από όποια προοπτική και να το δει κανείς, η κατανάλωση αλκοόλ (η πολλή) ισοδυναμεί με αδύναμη προσωπικότητα, με έλλειψη αυτοπεποίθησης και με ασυνειδησία. Όμως μπορείτε να το αλλάξετε. Όπως όλα αυτά, είναι στο χέρι σας.