Όμως σήμερα, ζούμε σε έναν κόσμο που κλείνει τον καθένα μας σε μια μικρή φυλακή δίχως καν να το αντιλαμβανόμαστε. Το σύστημα, η εξουσία που εμείς οι ίδιοι του δίνουμε τη στιγμή που υποτίθεται πως αγωνιζόμαστε για να του τη μειώσουμε, κατασπαράζει ώρα με την ώρα κάθε δικό μας όνειρο...
Γιατί να επιτρέπουμε στους λίγους να μας κάνουν ό,τι θέλουν; Γιατί να τους επιτρέπουμε να μας εκφοβίζουν; Γιατί η μόνη μας προοπτική να είναι μια ζωή κατευθυνόμενη από άλλους, μια ατέλειωτη ρουτίνα;
Ας δοκιμάσουμε να ζήσουμε, να αλλάξουμε τον κόσμο μας. Μπορούμε να φέρουμε την ειρήνη. Μπορούμε να διώξουμε το μίσος και να απελευθερωθούμε από τις μικρές φυλακές μας. Μπορούμε να απομακρύνουμε τα συμφέροντα και να φέρουμε τα χαμόγελα. Μπορούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου