Δεν ξεχνάμε δεν συγχωρούμε

Ενδεικτικά, και σε ό,τι αφορά την κατάσταση στα κρατητήρια όπως τη σκιαγραφούν στοιχεία του υπουργείου Δημόσιας Τάξης: Περισσότεροι από 1.000.000 άνθρωποι πέρασαν μία ή και περισσότερες νύχτες στα αστυνομικά τμήματα από το 2002 και μετά, κι οι θάνατοι στα κρατητήρια της αστυνομίας αυξάνονται διαρκώς, φτάνοντας τους 57 την τελευταία δεκαετία. Από το 1997, οπότε και υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, αυτοκτόνησαν 28 κρατούμενοι από τους οποίους 26 απαγχονίστηκαν και δύο πήδηξαν στο κενό.

Άλλα έντεκα άτομα φέρονται να πέθαναν από παθολογικά αίτια. Τρία άτομα χτυπήθηκαν από ανακοπή, ενώ δύο έπαθαν “θανατηφόρα ατυχήματα σε απόπειρες αποδράσεων”. Έξι τοξικομανείς κρατούμενοι πέθαναν στα κρατητήρια από πνευμονικό οίδημα. Τα τελευταία δύο χρόνια, οι θάνατοι διπλασιάστηκαν σε σχέση με τη διετία 2003-2004 και έφτασαν τους 18.

Γράφοντας για τις φυλακές και τα κρατητήρια όπου η εξουσία δείχνει το αληθινό της πρόσωπο και για ελάχιστα από όσα συμβαίνουν εκεί μέσα όπου βασιλεύουν οι ανθρωποφύλακες και παντού ορθώνονται καταθλιπτικά τα σιδερένια κάγκελα, οι λέξεις μοιάζουν φτωχές για να αποτυπώσουν αυτό που υφίσταται η ψυχή και το σώμα του δεσμώτη ανθρώπου, πολύ δε περισσότερο όταν αφορά το θάνατό του στα χέρια της εξουσίας.

Με σεβασμό στη μνήμη των ανθρώπων που αναφέρονται σε αυτό το σημείωμα, θα υπενθυμίσουμε το θάνατό τους καταγγέλλοντας τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης και μεταχείρισης των ανθρώπων στα λεγόμενα σωφρονιστικά ιδρύματα και τα κρατητήρια, με την πεποίθηση πως θα έρθει η ώρα που οι ευθύνες θα αποδοθούν και τα εγκλήματα της εξουσίας πάνω στον άνθρωπο θα τιμωρηθούν.

Τα περιστατικά της κτηνωδίας και της φρίκης που βασιλεύουν στις φυλακές και τα αστυνομικά τμήματα είναι αμέτρητα. Και πολλά από αυτά μένουν άγνωστα και δεν θα ακουστούν ποτέ, θαμμένα μέσα στα ντουβάρια των σκοτεινών κελιών.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

ΚΡΑΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

ΟΛΟΙ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΤΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΑΘΕ ΧΑΜΕΝΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΜΑΣ