Για το περιβάλλον

Φτάνει η υποκρισία για δήθεν περιβαλλοντική ευαισθησία.

Δεν φταίει γενικά ο άνθρωπος, η εργασία και οι γνώσεις του, οι επιστημονικές και τεχνολογικές κατακτήσεις του για τις τεράστιες καταστροφές στο περιβάλλον. Φταίει η υποταγή τους στα μονοπώλια, στο σιδερένιο νόμο του κέρδους, της λεγόμενης «επιχειρηματικότητας» και «ανταγωνιστικότητας», που διδάσκονται από το δημοτικό έως το πανεπιστήμιο ως κοινωνικές αξίες και πρόοδος.

Φταίνε οι διεθνείς συμφωνίες, οι θεσμοί και οι νόμοι, η εξουσία που προστατεύει τη μεγάλη ατομική ιδιοκτησία στη γη, στις πλουτοπαραγωγικές πηγές, στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής.

Συνέπειές τους είναι στη χώρα μας:

• Τα μολυσμένα νερά του Ασωπού, ποταμών, λιμνών και θαλασσών.

• Τα καμένα δάση σ' όλη την Αττική.

• Οι κατεστραμμένοι αγρότες στην Ηλεία, στη Μεσσηνία, στην Εύβοια κι όχι μόνο, από τις περσινές πυρκαγιές.

• Το υπερβεβαρημένο Θριάσιο.

• Η βλαβερή για τη δημόσια υγεία ατμόσφαιρα στην Αθήνα, σε άλλα αστικά κέντρα, όπου εξαφανίσθηκε κάθε υποψία πρασίνου πνεύμονα.

• Ο αποκλεισμός της λαϊκής οικογένειας από τις παραλίες σε αστικά κέντρα και νησιά.

Τα μεγαλύτερα εγκλήματα των μονοπωλίων, των κυβερνήσεών τους, των διάφορων ενώσεων και συμμαχιών τους είναι οι ιμπεριαλιστικοί τους πόλεμοι με τους οποίους καταστρέφουν την ίδια την ανθρώπινη ζωή για να αποκτήσουν νέες αγορές, νέα υπερκέρδη. Για τα εγκλήματα με τις διοξίνες, τη μίξη καρκινογόνων ουσιών με βρώσιμες ουσίες και άλλα με καταστροφικές συνέπειες για τη δημόσια υγεία, ευθύνονται οι βιομηχανίες τροφίμων με τα αμύθητα κέρδη.

Ρύποι και απορρίμματα γίνονται εμπορεύματα με σκοπό το κέρδος.

Είναι υποκρισία να μιλούν κυβέρνηση, ΕΕ, τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου» και οργανώσεις για την προστασία του περιβάλλοντος και την ίδια στιγμή να μη διαθέτουν ή να μην διεκδικούν πόρους για την ανακύκλωση, για φίλτρα και άλλα τεχνικά μέτρα στις βιομηχανίες, για αντιπυρικά - αντιπλημμυρικά - αντισεισμικά μέτρα. Είναι υποκρισία να γιορτάζεις τη «Μέρα του Περιβάλλοντος» ενώ φορολογείς και ξαναφορολογείς το εργατικό και λαϊκό εισόδημα για να επιδοτήσεις το μεγάλο κεφάλαιο.

Είναι συνειδητή κοροϊδία και αποπροσανατολισμός η δήθεν «πράσινη περιβαλλοντική πολιτική» της ΕΕ, των κομμάτων του «ευρωμονόδρομου».

Δεν είναι ζήτημα ατομικής ευθύνης και συνευθύνης των εργαζομένων, αλλά ευθύνη της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, του κράτους της, των διακρατικών συμμαχιών της, όπως η ΕΕ.

Το εργατικό και το λαϊκό συμφέρον, έχουν διέξοδο, προοπτική.

Είναι η μαχόμενη συμμαχία τους ενάντια στον τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας, στην εξουσία που τους καταδικάζει στη φτώχεια, στην ανεργία, στην αμορφωσιά, στην έλλειψη προστασίας, προληπτικής φροντίδας και αποκατάστασης της υγείας μ' όσα μέσα γνωρίζει η ανθρωπότητα.

Είναι το Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο ενάντια στην οικονομική κυριαρχία των μονοπωλίων, ενάντια στην πολιτική εξουσία τους. Ενάντια στα κόμματα της αστικής διακυβέρνησης, στην ΕΕ, αλλά και στα κόμματα που δηλητηριάζουν με το δήθεν «αριστερό», «περιβαλλοντικό» λόγο τους. Για την οργάνωση της λαϊκής πάλης σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά. Για να αποτραπούν τα χειρότερα. Για να ανοίξει ο δρόμος για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία.

Αυτός ο αγώνας είναι υπόθεση, των εργαζόμενων, των μικρομεσαίων αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων, της νέας γενιάς, και στις 5 Ιουνίου κι όλο το χρόνο.

Πηγή: http://www.kke.gr/arcti.php?myid=527